Op vrijdagavond 9 december om achttien over elf belt mijn zus. ‘Niet schrikken. Pa is vanavond gevallen. Ma wou hem helpen opstaan…’
Met dit telefoontje begint Rauwe dagen. Diezelfde nacht wordt haar moeder opgenomen in het ziekenhuis en raakt ze in coma. Iemand moet nu voor Pa gaan zorgen, maar wie? Een hallucinerende stroom gebeurtenissen volgt. Broers en zussen slaan de handen ineen, ondanks grote verschillen in karakter en uiteenlopende opvattingen over leven en dood. Binnen een paar dagen sterft Rita’s moeder, enkele weken later overlijdt ook haar vader.
Rauwe dagen is een openhartig dagboek over een moeizame vader-dochter-relatie in het zicht van het einde. Over wat de doodswens van een ouder teweegbrengt bij de familie. Vanuit haar eigen ervaring houdt Rita Spijker een ontroerend en herkenbaar pleidooi voor euthanasie.